مواد، نقاط عطف و بنیانهای فیزیکی تمدن بشر را تشکیل میدهند. دورههای تمدن بشری با مواد نامگذاری شدهاند (عصر پارینهسنگی، عصر نوسنگی، عصر برنز، عصر آهن و عصر سیلیکون یا عصر الکترونیک) که تأثیر بالای مواد و فنون مربوطه را در توسعهی جوامع بشری نشان میدهد. امروزه فناوری مواد، در حمل و نقل، انرژی و نیرو، منابع و محیط زیست، الکترونیک و اطلاعات، کشاورزی، ساختوساز، هوانوردی، دفاع ملی و نظامی و بسیاری از پروژههای مهم ملی، پیشرو بوده و بنیان فیزیکی آنها محسوب میشود. با توسعهی جوامع، بهدلیل نیازبه افزایش تنوع و کیفیت مواد، تأمین تقاضاهای مختلف، استفادهی کارآمد از منابع و بهحداقلرسانی آلودگی محیط زیست، علم و مهندسی مواد، رسالت مهمی را در تحقیق و توسعه بر عهده دارد. با درک این اهمیت کلیدی، مسئولان چینی قصد دارند با یک برنامهریزی بلندمدت تا حدود 2050، یک نظام جامع نوآوری علم و فناوری مواد را در این کشور بنیان نهند.